N

aast zijn werk als misdaadjournalist trad Peter R. de Vries in die tijd ook op als belangenbehartiger van de kroon­ge­tuige Nabil B. in het Marengo proces. Een proces met zeventien verdachten dat handelt over meerdere moorden en pogingen tot moord. Voor het geven van de opdrachten voor deze moorden wordt onder meer Ridouan Taghi vervolgd. 

De opnamen die we in handen hebben stammen van eerder. Peter R. de Vries is dan nog directeur van het advocatenkantoor waarin ook zijn zoon en advocaat Royce de Vries en toenmalig advocaat, maar in 2024 tv-presentator, Khalid Kasem werken. In de opnamen horen onze verslaggevers een gesprek van die drie, waarin Peter R. de Vries zijn kantoorgenoot Kasem confronteert met mogelijk strafbare feiten. 

Het kenmerkende stemgeluid van Peter R. de Vries komt binnen als we de eerste keer de opnamen beluisteren, maar het is de inhoud van het gesprek dat ons doet realiseren: we moeten aan het werk. De Vries houdt Kasem voor dat hij óf een ambtenaar heeft omge­kocht óf een cliënt heeft opgelicht. Het laatste ont­kent Kasem, waarna het eerste overblijft, zo zegt hij zelf in het gesprek met De Vries.

Eerbied voor waarheid en voor het recht van het publiek op waar­heid is de eerste plicht van de journalist, luidt de eerste regel uit de Code van Bordeaux, de beroeps­code waar journa­listen zich wereld­wijd aan houden. Als je eenmaal iets weet, kun je het niet meer ‘niet weten’. 

Juist dat maakt dit nieuws relevant. Politici, bestuurders, bekende Nederlanders schuiven aan tafel bij talkshowhost Kasem, die hen het vuur na aan de schenen legt. Kasem is invloed­­rijk en dat maakt dat hij van onbe­spro­ken gedrag moet zijn.

De publicatie leidt ertoe dat Kasem terugtreedt als presentator van Khalid&Sophie. Toch is het een vervolgproductie die onbedoeld de meeste aandacht trekt. Nog voor we dat tweede ver­haal publiceren, spant Royce de Vries een kort geding aan. Hoewel het verhaal niet over hem gaat, meent hij dat hij gevaar loopt als de opna­mes van zijn vader nog een keer de basis vormen voor een journalistieke productie. 

Het is een goed en belangrijk recht om naar de rechter te kunnen stappen, maar die rechter doet zo’n merkwaardige uitspraak, dat heel Nederland denkt dat het AD iets super precairs op het spoor is. Niet alleen mag het AD niets meer publiceren op basis van de opna­men die we hebben, we mogen er ook niets meer over zeggen en geen enkele andere titel van DPG Media mag nog het bestaan van de opnamen noemen. Op overtreding van het vonnis wordt een torenhoge dwangsom gezet.

Het recht van het publiek op de waarheid is een groot goed, maar niet ten koste van alles. We willen niet dat onze verhalen mensen in gevaar brengen. Toch wordt nu deze indruk gewekt. Door de kort­gedingrechter, door de Orde van Advocaten die zich harder maakt voor het beroepsgeheim van advocaten dan te onderzoeken of een advocaat de integriteit van de beroepsgroep heeft aangetast. 

Maar gelukkig kennen we in Nederland ook het recht op hoger beroep. Het gerechts­­hof in Amsterdam stelt ons alsnog in het gelijk. We mogen het vervolg­verhaal publiceren, dat veel minder spannend is dan heel Nederland onder­tussen denkt. Het geeft wel de waar­heid weer van het advocatenwerk van Kasem en zijn contacten. De waarheid waar het publiek recht op heeft.